Sevginin Gücü İle İlgili Atasözü Hikayesi

İKİ GÖNÜL BİR OLUNCA SAMANLIK SEYRAN OLUR

Ali ile Zehra, birbirlerini çok seven iki gençtir. Bu genç aşıkların hayali, evlenip yuva kurmaktan başka bir şey değildir. Yaşadıkları Gören Köyü, Anadolu’nun tipik köy özellikleri taşımaktadır. Hayvancılık ve tarım ön plana çıkmaktadır. Hasan çiftçilik ile uğraşmaktadır. Zehra ise evde annesine ev işlerinde yardım ediyor, bazen de hayvanları otlatmaya götürerek hayatlarına devam ediyorlardı. Bu genç aşıkların evlenmeleri önündeki tek engel, Zehra’nın babasıdır. Zira o, kızının daha iyi ekonomik şartları olan biri ile evlenmesini uygun buluyordu. Bütün baskı ve isteklere rağmen babası asla bu fikrini değiştirmiyor, üstelik bu konuyu açanlara da kızıp, kalplerini de kırıyordu.

Zehra, artık bu evliliğin olmayacağını düşündükçe günden güne eriyor, adeta hayata küsüyordu. Annesi bu duruma çok üzülüyor, fakat kocasına laf anlatamıyordu. Ali ise çaresizlik içinde kıvranıyor, elinden de bir şey gelmiyordu. Bazı zamanlar gözünü karartıp; Zehra’yı kaçırmayı bile düşünüyordu. Sonra, sakin kafayla tekrar düşünüyor ve bu düşüncenin gerçekleşmesinin Zehra’ya vereceği zararı aklından bile geçirmek istemiyordu. İnsan sevdiğine bunu yapabilir mi? diye kendine kızıyordu.

Günler, aylar birbirini kovalamış, Zehra iyice bitap ve hasta şekilde yataklara düşmüştü. Babası, bu durum karşısında yumuşamaya başlamış, katılaşmış kalbi artık gevşemişti. Neticede o da, kızını çok seviyor ve mutlu olmasını istiyordu. Çaresizlik içinde Ali’nin ailesinin gelip, kızlarını istemesi için haber yolladı.

Hazırlıklar yapıldı, kız isteme günü geldi çattı. Ali güzel kıyafetlerini giydi, çiçekler topladı, çikolatalar alındı. Ali, anne ve babası ile Zehra’nın evinin yolunu tuttular. Zehra, zorla da olsa bir sandalyeye oturdu ve bu duruma inanamıyordu. Hayal mi görüyordu yoksa? Ali’nin babası söze başladı. “Allah’ın emri Peygamberin kavli” ile başlayan merasim, Zehra’nın babasının “Verdim Gitti” demesiyle son buldu. Zehra ve Ali’nin yüzlerinde güller açıyordu. Zehra bir kaç gün içinde kendine geldi ve eskisi gibi sağlıklı oldu. Düğün hazırlıkları başladı. Evet Ali fakirdi, fakat çalışkan, ekmeğini taştan çıkartan biriydi. Yaklaşık üç ay sonra evlendiler. Mütevazi bir evde, mütevazi bir hayat yaşıyorlardı ama çok mutluydular. İki gönül bir olmuş, samanlık seyran olmuştu.

Bir önceki yazımız olan Teknoloji Bağımlılığı İle İlgili Kompozisyon başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.