Nasrettin Hoca İle İlgili Bildiklerinizi Anlatınız

Nasrettin Hoca ile ilgili bildiklerinizi anlatınız.

Nasrettin Hoca Türk güldürü tarihinin en önemli karakterlerinden birisidir. Pek çok fıkrası insanlar tarafından bilinir ve anlatılır. Ön önemli özelliği hazırcevap olmasıdır. Halk tarafından büyük bir sevgi kazanmıştır. Hatta bu sevgi bazen onun hakkında gerçek olmayan bilgilerin yayılmasına neden olmuştur. Her zaman ders kitaplarında fıkralarını okuyacağımız, tarihimizdeki önemli şahsiyetlerden biridir.

Nasrettin Hoca’nın Hayatı

Nasrettin Hoca, 1208 yılında Eskişehir’in Sivrihisar İlçesine bağlı Hortu Köyünde dünya gelmiştir. İlk öğrenimini, din görevlisi olan babasından almıştır. Daha sonraları Sivrihisar ve Konya Medreselerinde öğrenimine devam etmiştir. Kendi köyünde ve Sivrihisar’da imamlık ve vaizlik görevlerinde bulunmasının ardından ilim tahsilini tamamlamak üzere Akşehir’e gitmiştir.

Öğrenimini tamamlamasının ardından bir süre Akşehir’de ikamet etmiş daha sonra Anadolu’nun çeşitli yerlerinde hocalık, katiplik, müderrislik, kadılık, mahkemelerde bilir kişilik yapmıştır. Nasrettin Hoca milli kültürümüze mâl olmuştur.

Nasrettin Hoca’nın Kişilik Özellikleri

• Nasrettin Hoca efsaneleşmiş bir halk filozofudur.
• Fıkralarının tamamında sağlam bir dünya görüşü vardır.
• Yıkıcı değil yapıcıdır.
• İnsanı önce güldürür, sonra düşündürür.
• Her sözünde bir hikmet vardır.
• Günlük hayatın her safhası onun fıkralarında yer alır.
• En önemli özelliği hazırcevap olmasıdır.
• Nükteli ve bilgece mesajlar vermektedir.

Nasrettin Hoca Fıkraları

BEN ZATEN İNECEKTİM

Günün birinde Hoca Efendi pazara gitmek için eşeğine biner ve yola koyulur. Bir süre gittikten sonra eşek huysuzlanır derken Nasrettin Hoca da eşekten düşüverir. Düşer düşmesine de çevresine toplanan çocuklar toplu hâlde bağırmaya başlarlar:

“Nasrettin Hoca eşekten düştü, Nasreddin Hoca eşekten düştü.”

Hoca eşe dosta rezil olmamak için;

“Çocuklar, eşekten düşmedim, ben zaten eşekten inecektim.” der.

ANAHTAR

Hoca bir gün anahtarını kaybetmiş. Bahçede döne döne anahtarını arıyormuş. Hanımı sormuş:

– Hocam, anahtarı nerede düşürdün?

– Be kadın, demiş Hoca, Nerede düşürdüğümü bilsem, hiç arar mıyım?