Şirin bir köyde yoksul bir çiftçi yaşarmış. Bu çiftçi her gün tavukları beslermiş ama bir tavuğu varmış ki çok özelmiş. Özelliği ise altın yumurtluyor olmasıymış. Çiftçi her gün altın yumurtayı şehre götürüp kuyumcuda bozdururmuş.
Yoksul çiftçi giderek zenginleşmeye başlamış, zenginleştikçe değişmiş. Artık çalışmaya gerek duymuyormuş. Çok geçmeden parayı gereksiz şeylere harcamaya başlamış ve bir süre sonra yetmemeye başlamış. Çiftçi zamanla tavuğun karnında bir hazine olduğunu düşünmeye başlamış. Eğer tavuğu kesip karnındaki hazineyi alırsa ömür boyu zengin yaşayacağını düşünmüş.
Bir gün elinde bir bıçak ile kümese girmiş. Çiftçi kararlıymış, tavuğu yakalamış ve anında kesmiş. Hemen tavuğun karnını kesip merak için karnına bakmış ama bir de ne görsün? Tavuğun karnı ne altın doluymuş ne de hazine varmış. Aç gözlülük yaptığını o anda anlamış ve pişman olmuş. Fakat tavuk öldüğü için iş işten geçmiş.
